Tego jeszcze u mnie nie było!

Strasznie opornie idzie mi wstawianie kolejnych postów....ale dzisiaj się zmobilizowałam!
Od paru dni nie siadałam do maszyny, w końcu jednak trzeba było przerwać ten szyciowy spokój, zrealizowałam więc pomysł mojego męża. Szalony! To było trudne zadanie, mało co, a wszystko wylądowałoby w koszu, ale tak się poddawać bez walki???? Nie ja!
Uparciuch ze mnie, po całym dniu dłubaniny i prucia, uzyskałam w miarę przyzwoity efekt.
Oto szmaciany aparat i jego pierwowzór czyli ulubieniec mojego męża:)

Jak widać na zdjęciu mój szmaciak wyszedł odrobinkę większy, ale nie będę się czepiać:)

Literki wyszyte są maszynowo bardzo drobnym ściegiem:

  Mąż jeszcze go nie widział, ciekawe co powie jak wróci do domu:):):) Będzie miał niespodziankę.
Wiele rzeczy zrobiłabym teraz inaczej, ale w końcu to był mój kolejny pierwszy raz w zmaganiach z moimi szmatkami....

 Życzę Wam spokojnej nocy.